site logo
site logo
site logo

ผลงานจัดวาง

The show is over, 2563

วิดีโอสองจอ, เสียงรอบทิศทาง 5.1, 29 นาที 10 วินาที

ศิลปิน : อู๋เจิง

Venue : Bangkok CityCity Gallery

อู๋เจิงเป็นผู้กำกับและนักแสดงผู้มีผลงานสื่อสหสาขาที่เน้นให้เห็นถึงกระบวนการการต่อสู้และเรื่องเล่าที่มักถูกลดทอนความสำคัญและผลักออกไปอยู่ชายขอบพร้อมกับสำรวจกลใกในการทำงานร่วมกัน การแสดงสด และการแสดงด้นสด อู๋เจิงมักจะทำงานร่วมมือกับศิลปินคนอื่นๆ นำไปสู่การก่อตั้งกลุ่มการแสดง มูฟ บาย เดอะ โมชัน ร่วมกับ ทอช บาสโก้ ในปี 2559 เมื่อรับตำแหน่งผู้อำนวยการโรงละคร Schauspielhaus ในซูริค สวิตเซอร์แลนด์ นักแสดงหลายคนก็ได้เดินทางไปด้วย งานชิ้นนี้ถ่ายทำในโรงละครก่อนเกิดโรคระบาดโควิด-19 ไม่นาน ในช่วงเวลาที่มีข่าวการสังหารจอร์จ ฟลอยด์ และการประท้วงของกลุ่มแบล็กไลฟ์สแมตเทอร์ โดยบทพูดนั้นประกอบด้วยบางส่วนของกวี “come on, get it!” (มาดิ มารับสุข) ที่ประพันธ์โดย เฟร็ด โมเทน ศิลปินที่ร่วมงานกับอู๋เจิงมาอย่างยาวนาน ซึ่งพินิจพิเคราะห์ความเป็นเนื้อเดียวกัน การมองเห็น ความลื่นไหล ดิน และโคลน ในความสัมพันธ์กับความเป็นคนผิวดำ ศิลปินผสมผสานการทำหนังสารคดีและการทำหนังเล่าเรื่องเข้าด้วยกัน The show is over สำหรับศิลปินคือ “การสะท้อนประเด็นการจับกุม ความรุนแรง ตลอดจนการต่อต้านของกลุ่มคนผิวดำ ผิวสี และเควียร์ ที่ต้องคอยต่อสู้กับอำนาจรัฐอยู่ร่ำไป”

บาสโก้มองผลงานชิ้นนี้ในฐานะ “การจัดวางซ้อนการจัดวาง” และการ “แสวงหาการศึกษาและละเล่น” ผลงานชิ้นนี้ผสานการจัดฉาก จัดแสง การแสดงการออกแบบท่าเต้นที่เปรียบเสมือนกล้องเป็นนักแสดง รวมถึงการเคลื่อนไหวแบบด้นสดของคน เงา และเสียง สั่นคลอนการเคลื่อนไหวของพลังระหว่างนักแสดงกับกล้อง และความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครหลักกับส่วนต่างๆ ของเฟรม ประโยคหนึ่งของบทกวีที่ว่า “โลกคือดินแห้งผาก พิภพคือน้ำ” สื่อให้เห็นถึงการแบ่งขั้วระหว่างความพยายามสร้างสังคมแห่งการควบคุมกับความสกปรกราวจมอยู่ใต้โคลนตม ขณะเดียวกัน ในอีกฉากหนึ่งปรากฏบันไดทรงสามเหลี่ยมเพนโรสลวงตาที่เคลื่อนขึ้นเคลื่อนลง ไร้จุดสิ้นสุด ไร้จุดหมาย เชื่อมโยงและขีดเส้นระหว่างนักแสดงและผู้ชม ขึ้นอยู่กับว่าผู้ชมจะมองจากทางไหน นี่คือผลงานที่สะท้อนเรื่องราวของร่างกายที่สัมผัสกัน รวมตัวกัน และสลายหายไปจากกันระหว่างการตายและการเกิดใหม่ การเล่าเรื่องแบบไม่เรียงตามลำดับเวลาเป็นการต่อรองที่มีพลังยิ่งระหว่างการใช้ชีวิตและการเอาตัวรอดปฏิเสธสภาวะปัจเจก และโอบรับภาพแทนของการเมืองที่ไม่เคยตายตัว

เอื้อเฟื้อโดยศิลปิน แกลเลอรี่อิซาเบลล่า บอร์โทลอซซี่ และคาบิเน็ต ลอนดอน

ผลิตโดยโรงละคร Schauspielhaus ซูริค และร่วมคอมมิชชั่นโดย Lafayette Anticipations ปารีส